Have kids they said… it will be fun they said
Αυτό δεν είναι ένα post για το παραμύθι της μητρότητας. Ούτε θα έλεγε κανείς ότι γράφεται με ηρεμία ψυχής. Το κάθε άλλο! Τα νεύρα που μου προκαλεί η μητρότητα (εντάξει όχι συνέχεια, να τώρα απλώς) ούτε η Κηφισίας στις 6 το απόγευμα! Ας αναλύσουμε τους διάφορους τρόπους που μπορούν να γίνουν τα νεύρα κρόσια μιας μαμάς, που δεν έχει 32 νταντάδες και 22 οικιακές βοηθούς. Γιατί σύμφωνα με την πενταετή σχεδόν εμπειρία μου τόσες και άλλες τόσες μπορούν να βγάλουν νοκ άουτ δύο πλάσματα κάτω από την ηλικία των πέντε!
- Πλύνε τα δόντια σου. –Όχι
Γιατί όχι; Πες γιατί δεν θες να πλύνεις τα δόντια σου. Αφού έχουμε διαβάσει τη Δόνα Τερηδόνα που θέλει να κλέψει το φωτεινό χαμόγελο! Γιατί ρε πουλάκι μου; Πόσο δύσκολο είναι να αποδεχτείς ότι κάθε πρωί και βράδυ πλένουμε αυτά τα δόντια για να μπορούμε και αύριο να μασάμε τη μπριζόλα;
- Ώρα για μπάνιο. Χαχαχαχαχα –Μαμά εγώ ξέρω, θα κάνω μπάνιο μόνος μου.
Ναι αγάπη μου σου έχω εμπιστοσύνη. Και κάπου εκεί τηλέφωνο στην πυροσβεστική για να μας ξεπλημμυρίσει.
- Βάλε πιτζάμες. –Μαμά ναι αλλά να σου πω κάτι; Δεν ζωγραφίσαμε πτεροδάκτυλο το απόγευμα!
Τι σχέση έχει ο πτεροδάκτυλος με τις πιτζάμες; Και γιατί πρέπει να λύσουμε αυτό το θέμα στις 9 η ώρα το βράδυ που είμαστε ξύπνιοι από τις 7:30 το πρωί και τρέχουμε σαν τρελοί;;; Βάλε ρε άνθρωπε τη πιτζάμα να πέσεις στο κρεββάτι να πάω κι εγώ να κάνω καμιά δουλειά.
4. Και τώρα που είπα για κρεββάτι… Μαμά θέλω να κοιμηθώ στο κρεββάτι σου.
Εγώ δεν θέλω όμως, γιατί ούτε τηλεόραση μπορώ να δω, ούτε να διαβάσω ένα βιβλίο, ούτε να κοιμηθώ στην πραγματικότητα όταν όλο το βράδυ αποφεύγω κλωτσιές σαν το Μιχάλη Μουρούτσο στην Αθήνα το 2004!
5. Και φυσικά ώρα για ύπνο. Αφού έχεις διαβάσει τα άπαντα τουΤριβιζά, έχεις δώσει εκατομμύρια φιλιά και έχεις πει 30 καληνύχτες
–Μαμά πεινάω. Πεινάω τόσο πολύ.
Α ναι;;; τώρα πεινάς;;; πριν που καθόμασταν μισή ώρα στο τραπέζι και κάναμε περισσότερες διαπραγματεύσεις από όσες όλες οι Κυπριακές κυβερνήσεις μαζί για το πόσες μπουκιές θα φας, δεν πεινούσες;;;
6. Και φυσικά multi tasking στο έπακρο!
Να ακούς ταυτόχρονα δύο περιγραφές σχολικής ημέρας, να λύνεις διπλές απορίες και να κάνεις και το διαιτητή για το ποιανού ο δεινόσαυρος είναι πιο μεγάλος!
Και μετά από αυτή την ψύχραιμη αναφορά στις ομορφιές της μητρότητας κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι ότι το πιο σημαντικό μου επίτευγμα είναι ότι είμαι μαμά σε αυτά τα γλυκάκια. Γιατί έχει αυτό το ανεξήγητο που με ένα «μανούλα» λιώνει το μέσα σου και παίρνεις δύναμη για τον επόμενο γύρο.
Τι να πεις;