Καλοί τρόποι στην παιδική χαρά!
Greta
Ήρθαμε για μια βολτίτσα στην Ελλάδα για τη βάφτιση του ανιψιού.
Και πηγαίναμε συχνά πυκνά στην παιδική χαρά.
Σημ: στην Κύπρο δεν υπάρχουν παιδικές χαρές στις γειτονιές, μεγάλο πλήγμα, αλλά θα το συζητήσουμε σε άλλο post.
Έτσι μου προέκυψαν κάποιες σκέψεις-κανόνες που θα ήθελα να ακολουθούμε για να συνυπάρχουμε αρμονικά.
Καταρχάς στην παιδική χαρά παίζουν παιδάκια. Τα παιδιά μας. Τα πολυτιμότερα πλάσματα στον κόσμο. Άρα σεβόμαστε ακόμα περισσότερο!!! 10 φορές περισσότερο.
Επίσης οι παρακάτω συμβουλές μπορούν να εφαρμοστούν σε κάθε χώρο συνάθροισης πολλών αγνώστων μεταξύ τους παιδιών.
- Δεν κάνεις παρατήρηση στο παιδί μου. Εκτός αν προσβάλλει το παιδί σου, αν το φέρνει σε δύσκολη θέση ή αν είσαι ο επιστάτης της παιδικής χαράς και πάλι με κάποιες προϋποθέσεις
- Δεν ακουμπάς, ζουλάς, χαϊδεύεις χωρίς να το γνωρίζεις. Α τι γλυκό κοριτσάκι και πάρε και μια τσιμπιά στα μάγουλα! Ε όχι κυριούλα μου. Σου αρέσει εσένα να έρθει κάποιος άγνωστος με τη διπλάσια σωματική ανάπλαση και να σε ζουλάει;
- Δεν δίνεις φαγητά/μπισκότα/γλυκά χωρίς να πάρεις την άδειά μου. Μπορεί εγώ να κάνω αγώνα να φάει τις φακές και τσουπ έρχεσαι εσύ με τη μπισκοτούμπα και πάει το όνειρο για αύξηση σιδήρου.
- Μην το βοηθάς όταν ζορίζεται σε κάποια δραστηριότητα. Είμαι κι εγώ εδώ και βλέπω. Και επιλέγω να το αφήσω να προσπαθήσει να το καταφέρει μόνο του. Εκτός αν κρέμεται ανάποδα από κάποιο ετοιμόρροπο σκοινί και απειλείται η σωματική του ακεραιότητα. Τότε ακούμπα.
- Μην ουρλιάζεις συνέχεια στην παιδική χαρά με τη φιλενάδα σου. Είμαστε πολλοί, αν ουρλιάζαμε όλοι θα ήμασταν στη ζούγκλα και επισης δεν χρειάζεται να μάθουμε όλα τα οικογενειακά/επαγγελματικά σου ζητήματα. Και μην ουρλιάζεις στο παιδί σου εντολές από απόσταση 5 μέτρων. Σήκω, πήγαινε δίπλα του και μίλα του.
- Μην καπνίζεις στη μούρη του παιδιού μου και κυρίως μην πετάς τα τσιγάρα σου κάτω. Γιατί εκεί δεν έχω ελαφρυντικά. Μόνο διανοητικής στέρησης.
Αυτά τα λίγα και βασικά. Σε αυτό το σημείο να πω ότι σε μεγάλο ποσοστό είμαστε πολύ κοντά στη νοοτροπία με τις μαμάδες. Οι γιαγιάδες από την άλλη, συνήθως με καλή πρόθεση, είναι πιο παρεμβατικές. Τις αγαπάμε αλλά χρειαζόμαστε και κάποια οριοθέτηση.
Τα όρια δεν κάνανε ποτέ κακό άλλωστε!